بهره گيرى از كتاب بزرگى همچون قرآن، نياز به برنامه و آداب دارد. به همين دليل در قرآن و روايات، براى تلاوت و بهره گيرى از آيات آن، آداب و شرايطى بيان شده كه به چند نمونه از آن اشاره مى شود:
1. طهارت ظاهرى و باطنی؛ 2. پاکيزگی دهان؛ 3. پناه بردن به خدا؛ تلاوت به صورت ترتيل؛ 5. «تدبّر و تفكّر» در آيات قرآن؛ 6. تلاوت با صدای خوش.
«استعمار» را با ویژگی های سه گانه می توان شناخت: 1. فلج کردن و کشتن تفکر و اندیشه، نخستین گام در برنامه استعماری است. از این رو اندیشمندان راستین و اصیل در جوامع استعمار زده جایی ندارند. 2. تقویت و توسعه روز افزون وابستگی ها؛ خواه در زمینه صنایع، کشاورزی و دامداری باشد، خواه در عالم سیاست و دسته بندی های بلوکی. 3. دامن زدن به نفاق، دعوت به تفرقه و تضادّ و اختلاف طبقاتی.
لِکُلّ شَيْئٍ ثَوابٌ اِلا الدَمْعَةٌ فينا.
لِکُلّ شَيْئٍ ثَوابٌ اِلا الدَمْعَةٌ فينا.
هر چيزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشکى که براى ما ريخته شود (که چيزى با آن برابرى نمى کند و مزد بى اندازه دارد).
جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 548